Superfoods = «Υπερτροφές» = φρούτα ωφέλιμα για τον οργανισμό. Τα φυτά αυτά τα αποκαλούν «θαύματα της
Superfoods = «Υπερτροφές» = φρούτα ωφέλιμα για τον οργανισμό. Τα φυτά αυτά τα αποκαλούν «θαύματα της φύσης». Πρόκειται για «υπερτροφές» γιατί περιέχουν πολύ…. περισσότερα θρεπτικά συστατικά σε σύγκριση με άλλες, συστατικά απαραίτητα για την καλή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού και με επιπλέον θετικές επιδράσεις.
Προσφέρουν περισσότερη φυσική ενέργεια, μεγαλύτερη ζωτικότητα, ευεξία, αύξηση της ερωτικής διάθεσης, διατήρηση της νεανικότητας, βελτίωση της υγείας. Οι υπέρμαχοι των υπερτροφών υποστηρίζουν ότι η συστηματική τους κατανάλωση αυξάνει τη ζωτική ενέργεια, αποτοξινώνει και αναζωογονεί το σώμα, το βοηθάει να λειτουργεί καλύτερα, να διατηρείται υγιές και να έχει μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις ασθένειες.
Τονίζουν μάλιστα ότι σε αρκετές περιπτώσεις οι ευεργετικές τους ιδιότητες στην υγεία είναι ευθέως συγκρίσιμες με εκείνες πολλών φαρμάκων, χωρίς όμως τις παρενέργειές τους, αφού πρόκειται για εντελώς φυσικές τροφές. Ιπποφαές, γκότζι μπέρι, μύρτιλλο και αρωνία είναι οι πασίγνωστοι για τις ευεργετικές τους ιδιότητες superfoods καρποί γεμάτοι βιταμίνες που δυναμώνουν και προστατεύουν τον οργανισμό από πολλά προβλήματα υγείας.
Η διάδοση των υπερτροφών στην Ελλάδα εξελίσσεται ραγδαία κι αποτελούν μια εναλλακτική καλλιέργεια επιδοτούμενη από το κράτος.
Ιπποφαές
Το πιο Υγιεινό Φρούτο στον Κόσμο! Η λέξη Ιπποφαές στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει λαμπερό, φωτεινό άλογο. Κατά την παράδοση το χρησιμοποιούσαν οι στρατιώτες του Μ. Αλεξάνδρου στις εκστρατείες τους ώστε να μπορούν να αντέχουν τις κακουχίες αλλά και για τη διατροφή των αλόγων τους των οποίων το τρίχωμα έπαιρνε ένα ωραίο και λαμπρό χρώμα ενώ αποκτούσαν μεγάλη αντοχή. Πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα φυτά στη γη.
Το ιπποφαές είναι ένας θάμνος που φθάνει συνήθως το ύψος των 2,5 – 4 μέτρων. Προσαρμόζεται σε πολύ διαφορετικά και δύσκολα περιβάλλοντα, αντέχει στο κρύο μέχρι –43ο C και στην ξηρασία, δεν έχει πολλούς εχθρούς και ασθένειες, μπορεί δε να αναπτυχθεί ακόμη και χωρίς λίπανση και άρδευση ενώ μπορεί να αξιοποιήσει τα πιο υποβαθμισμένα εδάφη, εκεί όπου τα άλλα φυτά δεν μπορούν να καλλιεργηθούν. Πολύ ανθεκτικο και σε παραθαλάσσιες περιοχές!
Για γλάστρα, για κήπο, για βιολογική καλλιέργια. H καλλιέργεια του Ιπποφαούς επιδοτείται από το κράτος.
To φυτό παράγει θηλυκά κι αρσενικά άνθη με αποτέλεσμα να μη χρειάζεται θηλυκό κι αρσενικό για να καρποφορήσει. Σύμφωνα με τον παραγωγό, για να καρποφορήσει ικανοποιητικά χρειάζεται να φυτευτεί σε ζευγάρι. Γι’ αυτό συνιστάται να αγοράσετε 2 φυτά για να είστε σίγουροι για την καρποφορία τους. Από εκεί και πέρα μπορείτε να φυτέψετε όσα φυτά θέλετε, εαν επιθυμείτε να καρποφορήσουν περισσότερο.
Η απόσταση φύτευσης κάθε φυτού Ιπποφαούς θα πρέπει να είναι εως 3 μέτρα.
Η ποικιλία αυτή είναι κατάλληλη και για παραγωγούς. Για μεγαλύτερη ευκολία στη συγκομιδή αλλά και για καλύτερη καρποφορία διατηρείστε το ύψος τους στα 2 μέτρα.
Αντοχή στον Ήλιο: Ναι
Πολυετές: Ναι
Μήνες ανθοφορίας: 4ος – 5ος
Μήνες καρποφορίας: 8ος – 9ος
Ύψος φυτού: 2,5 – 4 μέτρα
Απόσταση φύτευσης: 60 εκατοστά εως 3 μέτρα
Γκότζι Μπέρι
Το Δεντράκι που φτάνει τα 2 μέτρα και καρποφορεί το Σούπερ Υγιεινό Φρούτο. Το μούρο της ευτυχίας
Το Λύκιο Μπαρμπάρουμ (ή Γκότζι Μπέρι) ανήκει στην κατηγορία των super φρούτων, όπως και το Ιπποφαές. Ασιατικής καταγωγής, πολυετές δεντράκι μ΄εύκολη ανάπτυξη, καλλιεργείται σ’ όλο τον κόσμο κι είναι περιζήτητο για τις θεραπευτικές κι ευεργετικές του ιδιότητες. Αντιοξειδωτικό που βοηθά τη λειτουργία του συκωτιού, των νεφρών και του καρδιαγγειακού, το αποκαλούν “μούρο της ευτυχίας” επειδή βελτιώνει τη διάθεση και τη λίμπιντο και προσφέρει ενέργεια. Οι καρποί του έχουν έντονο πορτοκαλοκόκκινο χρώμα, είναι μαλακοί, με γεύση σαν της σταφίδας και τρώγονται ωμοί ή αποξηραμένοι.
Περιέχει: Βιταμίνες, C, Β1, Β2, Β-Καροτίνη, ιχνοστοιχεία, αντιοξειδωτικά και αμινοξέα.
Φυλλοβόλο πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος τα 2-3 μέτρα και πλάτος το 1μ. Μεταφυτέψτε το φυτό σε μεγαλύτερη γλάστρα (20εκ.) σε ηλιόλουστη θέση. Αναπτύσσεται και σε άγονα, αμμώδη εδάφη αλλά καλά στραγγιζόμενα. Κλαδέψτε μετά το τέλος της καρποφορίας. Ποτίζετε προσεκτικά το χειμώνα. Από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο λιπαίνετε με το βιολογικό λίπασμα για φρούτα και λαχανικά. Οι πλήρως ώριμοι καρποί του μπορούν να φαγωθούν ωμοί, να αποξηρανθούν ή να μαγειρευτούν. Πολύ ανθεκτικό στο κρύο.
Αντοχή στον Ήλιο: Ναι
Πολυετές: Ναι
Ημισκιά: Nαι
Μήνες ανθοφορίας: 5oς – 8ος
Μήνες καρποφορίας: 7ος – 10ος
Ύψος φυτού: 2 μέτρα
Απόσταση φύτευσης: 2 μέτρα
Ανθεκτικό σε ψύχος: Ναι
ΑΡΩΝΙΑ- Aronia
Αρωνία η Μεγαλόκαρπη! Ένα φρούτο φορτωμένο με αντιοξειδωτικά και βιταμίνες!
ΠΑΡΑΓΕΙ ΚΑΡΠΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ!!
Σήμερα στον κόσμο καλλιεργούνται 54.000 στρέμματα σε Ρωσία, Τσεχία, Πολωνία, Αμερική και Καναδά. Το Εθνικό κέντρο Γεωργικών ερευνών έχει μελετήσει την καλλιέργεια της Αρωνίας στην Ελλάδα και μελέτες δείχνουν ότι η καλλιέργειά της σε ευρύτερη κλίμακα είναι εφικτή στην χώρα μας.
Η θρεπτική αξία του φυτού.
Η αρωνία η μελανόκαρπη είναι ένα από τα θρεπτικότερα φυτά (super food). Ο καρπός της περιέχει βιταμίνες: Α, Β1, Β2, Β3, Β5, Β6, Β9, C, E, K, P.
Το πιο χαρακτηριστικό της αρωνίας είναι ασύγκριτα η υψηλή περιεκτικότητα των ζωτικών πολυφαινολών της βιταμίνης p. Η ιδιαίτερη περιεκτικότητα του φυτού σε πεκτίνη βοηθά στην απορρόφηση και την προστασία των οργανισμών από την ραδιενέργεια. Για αυτό τον λόγο στις Ανατολικές χώρες της Ευρώπης και στην πρώην ΕΣΣΔ ο καρπός της Αρωνίας χορηγείται σε εργάτες πυρηνικών εργοστασίων και κοσμοναύτες, πριν και μετά τις διαστημικές τους αποστολές.
Η αρωνία είναι ένα φρούτο φορτωμένο με αντιοξειδωτικά και βιταμίνες. Ομαλοποιεί την αρτηριακή πίεση, υπερνικά νευρολογικές διαταραχές και την κόπωση. Είναι εξαιρετικά επωφελής καρπός για παιδιά, εγκύους, διαβητικούς και αθλητές. Βοηθά τη θεραπεία του καρκίνου και την καταπολέμηση του ιού της γρίπης. Ακόμα ανακουφίζει από τη βρογχίτιδα και έχει υποαλλεργικά αποτελέσματα καθώς χρησιμοποιείται σε γαστρίτιδα, αιμορραγία, αναιμία και ρευματισμούς. Μειώνει το στρες και αντιμετωπίζει καρδιαγγειακά νοσήματα. Τέλος διεγείρει το μεταβολισμό.
Καταλανάλωση: φρέσκος ή αποξηραμένος καρπός, μαρμελάδα, λικέρ, χυμός.
Γεωπονικές πληροφορίες:
Η αρωνία η μελανόκαρπη ανήκει στα μικρόκαρπα φυτά της οικογένειας Rosaceae και η ευρεία της ονομασία είναι black choceberry. H αρωνία ίσως δεν είναι γνωστή στους περισσότερους καταναλωτές, καλλιεργείται ευρέως στην Αμερική και τη Ρωσία. Η διάδοση της στην Ελλάδα εξελίσσεται ραγδαία κι αποτελεί μια εναλλακτική καλλιέργεια επιδοτούμενη από το κράτος.
Είναι ένας φυλλοβόλος θάμνος που μπορεί να ξεπεράσει τα 2 μέτρα, πολύ εύκολος στην ανάπτυξη του. Είναι πολύ ανθεκτικός σε ποικίλες εδαφοκλιματικές συνθήκες και το εύρος θερμοκρασιών της καλλιέργειας είναι από -25 έως +40 βαθμούς κελσίου. Aνθίζει Ιούλιο- Αύγουστο και ο καρπός ωριμάζει αργά το φθινόπωρο. Πριν πέσουν τα φύλλα, το φθινόπωρο, παίρνουν ένα έντονο κόκκινο χρώμα. Οι απαιτήσεις του σε θρεπτικά στοιχεία είναι πολύ περιορισμένες ενώ μπορεί να καλλιεργηθεί σε πολλούς τύπους εδαφών από αμμώδη έως αργιλώδη. Η καλλιέργεια του φυτού μπορεί να είναι γραμμική με αποστάσεις φύτευσης 1.20μ. επί της γραμμής και 2.50μ. μεταξύ των γραμμών. Συνολικά απαιτούνται 320 φυτά ανά στρέμμα.
Αντοχή στον Ήλιο: Ναι
Πολυετές: Ναι
Ημισκιά: Nαι
Μήνες ανθοφορίας: 6ος-7ος
Μήνες καρποφορίας: 8ος-10ος
Ύψος φυτού: 2,5 μέτρα
Απόσταση φύτευσης: 1,2 μέτρα
Ανθεκτικό σε ψύχος: Ναι
ΜΥΡΤΙΛΛΟ-Vaccinium
(Blueberry)
Καρποφόρος θάμνος φτάνει τα 1,80 μ. και σε γλάστρα – Έντονη παραγωγή! Πολύ γνωστό και υγιεινό φρούτο με καταγωγή τη Ν. Αμερική. Τα άνθη του λευκά σαν καμπανούλες, ώριμοι ξινόγλυκοι καρποί τον Αύγουστο (βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης). Στη διαδικασία ωρίμανσης οι καρποί ξεκινούν από πράσινοι, γίνονται κόκκινοι και τέλος μωβ για να φαγωθούν. Τα σκούρα γυαλιστερά πράσινα φύλλα του κοκκινίζουν το φθινόπωρο.
Θάμνος ή μικρό δένδρο που προτιμά μέρη δροσερά. Καλλιεργείται στο ύπαιθρο, σε γλάστρες αλλά και σε θερμοκήπια. Θέλει ελαφρύ, μέτρια αργιλώδες χώμα που να στραγγίζει καλά. Προτιμά όξινο χώμα και μπορεί να αναπτυχθεί ακόμα και σε πολύ όξινο. Απαιτεί υγρά εδάφη. Είναι αρκετά ανθεκτικό στο κρύο.
Αντοχή στον Ήλιο: Ναι
Πολυετές: Ναι
Ημισκιά: Ναι
Μήνες ανθοφορίας: 5ος-6ος
Μήνες καρποφορίας: 8ος
Ύψος φυτού: 1,8 μέτρα
Απόσταση φύτευσης: 60 εκατοστά
Ανθεκτικό σε ψύχος: Ναι
Καρποφόρος θάμνος – Φραγκοστάφυλο Μαύρο
Καρποφόρος θάμνος – Φραγκοστάφυλο Λευκό
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το φραγκοστάφυλο
Οι καρποί του φραγκοστάφυλου είναι θρεπτικοί δροσιστικοί, και με εξαιρετικά υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C (200mg ανά 100g καρπών). Θεωρείται ότι ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα των ανθρώπων, ενώ έχουν και μικροβιοκτόνο δράση σε προσβολές του αναπνευστικού συστήματος, της γρίπης αλλά και των ιώσεων. Έχουν επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες και σε ανθοκυάνες οι οποίες είναι αντιοξειδωτικές ουσίες. Θεωρούνται ότι έχουν αγγειοδιασταλτική δράση όπως και ότι λειτουργούν σαν παράγοντες μείωσης της αρτηριακής πιέσεως.
Κάσσανδρος Γάτσιος, Αρθρογράφος Γεωπόνος, Σύμβουλος Επιχειρήσεων SymAgro
Το φραγκοστάφυλο (Ribes nigrum) κατάγεται από την Ευρώπη και την Ασία. Το όνομα του σύμφωνα με μερικούς ερευνητές προέρχεται από την αραβική λέξη ribas που σημαίνει αδρύς. Η Ευρώπη είναι αυτή που σχεδόν μονοπωλεί την παγκόσμια παραγωγή του φραγκοστάφυλου. Η κυριότερη χώρα παραγωγής είναι η Ρωσία με μία ετήσια παραγωγή 150.000 τόνων, που παράγεται σε μικρές κυρίως οικογενειακές γεωργικές επιχειρήσεις. Τα φραγκοστάφυλα καταναλώνονται σαν νωποί καρποί, χυμοί, μαρμελάδες, γλυκά, κ.α.
Δεύτερη χώρα παραγωγής είναι η Πολωνία με μία παραγωγή 100.000 τόνων ετησίως, εκ της οποίας ένα μεγάλο μέρος προορίζεται για εξαγωγή, κυρίως με μορφή καταψυγμένων καρπών.
Το φραγκοστάφυλο είναι ένας πολυετής καρποφόρος θάμνος χωρίς αγκάθια που μπορεί να φθάσει σε ύψος το 1,5 μ. Καλλιεργείται σε περιοχές με εύκρατο κλίμα. Οι ρίζες του είναι πολυάριθμες και εκτείνονται κάθετα σε βάθος 20-40cm και σε πλάτος όσο είναι η διάμετρος του φυλλώματος. Τα φύλλα του φέρουν μίσχους, έχουν χνούδι στην κάτω τους επιφάνεια και είναι πολύ αρωματικά. Αποτελούνται από 3-5 λοβούς τριγωνικού σχήματος.
Οι οφθαλμοί του είναι ογκώδεις με στρογγυλοποιημένο σχήμα, με πράσινο ή ελαφρό χρωματισμό. Καλύπτονται με αρωματοφόρους αδένες που έχουν χαρακτηριστικό άρωμα.Τα άνθη του είναι πενταμερή και ανθίζουν την περίοδο Απριλίου- Μαΐου. Σχηματίζουν μακρούς βοστρύχους που φέρουν 5-10 άνθη. Τα άνθη του έχουν μορφή μικρού κώδωνα.
Οι καρποί του θεωρείται ότι ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα των ανθρώπων, ενώ έχουν και μικροβιοκτόνο δράση σε προσβολές του αναπνευστικού συστήματος, της γρίπης αλλά και των ιώσεων.
Οι καρποί του που ονομάζονται φραγκοστάφυλα, είναι σφαιρικοί, πολύσπερμοι με μία διάμετρο μεταξύ 1- 1,5cm. Έχουν μαύρο χρώμα, φέρουν ένα αποξηραμένο κάλυκα. Έχουν όξινη και στυφή γεύση επειδή είναι πλούσιοι σε τανίνες. Είναι αρωματικοί και χυμώδεις. Ευρίσκονται σε τσαμπιά κρεμάμενα που έχουν επίσης αρωματοφόρους αδένες. Η σάρκα τους έχει υποκύανο χρώμα και φέρει πολυάριθμους σπόρους των οποίων ο αριθμός ποικίλει.
Το φυτό αυτό είναι πολύ ανθεκτικό στις αντιξοότητες του κλίματος και ανέχεται θερμοκρασίες μέχρι -35 C. Επειδή όμως έχει πρώιμη άνθηση είναι πολύ ευαίσθητο στους παγετούς της ανοίξεως.
Οι χρήσεις του
Πολλά μέρη του φυτού (καρποί, φύλλα, οφθαλμοί, σπέρματα) μπορούν να χρησιμοποιηθούν για φαρμακευτικούς σκοπούς. Ο καρπός του φραγκοστάφυλου περιέχει διάφορες ουσίες όπως είναι τα φλαβονοειδή, ανθοκυανοζίδια, οργανικά οξέα, όπως το κιτρικό, το μαλικό, και το τρυγικό οξύ, πηκτίνες κ.α. επίσης περιέχουν το γ-λινολενικό οξύ (ω6) και το α-λινολενικό οξύ (ω3).
Οι καρποί του είναι θρεπτικοί δροσιστικοί, και με εξαιρετικά υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C (200mg ανά 100g καρπών). Θεωρείται ότι ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα των ανθρώπων, ενώ έχουν και μικροβιοκτόνο δράση σε προσβολές του αναπνευστικού συστήματος, της γρίπης αλλά και των ιώσεων.
Οι καρποί του έχουν επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες και σε ανθοκυάνες οι οποίες είναι αντιοξειδωτικές ουσίες. Οι καρποί του φραγκοστάφυλου θεωρούνται ότι έχουν αγγειοδιασταλτική δράση και λειτουργούν σαν παράγοντες μείωσης της αρτηριακής πιέσεως. Οι πηκτίνες που περιέχονται στους καρπούς του δρουν εναντίον της διάρροιας.
Οι καρποί του μπορεί να καταναλωθούν νωποί, αλλά είναι ευαίσθητοι κατά την μεταφορά τους, ενώ η γεύση τους δεν είναι ιδιαίτερα αρεστή. Για τους λόγους αυτούς, τα φραγκοστάφυλα τα βρίσκουμε στην αγορά κυρίως σε μορφή λικέρ, νέκταρ, χυμών, σαν καταψυγμένα ή σαν αποξηραμένα και τριμμένα σε σκόνη αλλά και σε μίγματα με άλλα φαρμακευτικά φυτά. Χρησιμοποιούνται σε πολλά γαλακτοκομικά προϊόντα (γιαούρτια, κ.α) όπως και στην ζαχαροπλαστική.
Τα φύλλα του έχουν ευχάριστη γεύση, χρησιμοποιούνται σαν αφέψημα που μπορεί να αντικαταστήσει το τσάι. Τα φύλλα περιέχουν βιταμίνη C, τανίνες και αιθέρια έλαια. Θεωρούνται σαν διουρητικά, μειώνουν το ουρικό οξύ, ανακουφίζουν από ρευματικούς πόνους, την αρθρίτιδα και την ποδάγρα. Επίσης ευνοούν την έκκριση κορτιζόνης, από τα επινεφρίδια και θεωρούνται σαν αντιαλλεργιογόνα έναντι μερικών αλλεργιών. Επειδή περιέχουν φλαβονοειδή μειώνουν την αρτηριακή πίεση. Χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση δυσμενών συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης που σχετίζονται με την κυκλοφορία του αίματος. Σε εξωτερική χρήση, χρησιμοποιούνται σαν κατάπλασμα εναντίον των τσιμπημάτων των εντόμων και της ακμής.
Επίσης χρησιμοποιούνται οι οφθαλμοί του φυτού, στην αντιμετώπιση των αλλεργιών και των ημικρανιών που προέρχονται από τις αλλεργίες ή το συνάχι, και διάφορες ανωμαλίες του συκωτιού. Επίσης αυτά θεωρούνται ότι ενεργοποιούν τα επινεφρίδια, τα νεφρά, το πάγκρεας και το συκώτι. Θεωρούνται ότι είναι αποτελεσματικά εναντίον του άσθματος, την χρόνια βρογχίτιδα, το εμφύσημα και την αλλεργική ρινίτιδα.
Το έλαιο των σπερμάτων του φραγκοστάφυλου, περιέχει μεταξύ 11- 24% γ-λινολεικό οξύ και ω-6. Το έλαιο αυτό χρησιμοποιείται στην κοσμετολογία αλλά και σαν διατροφικό συμπλήρωμα.
Η καλλιέργειά του
Το φραγκοστάφυλο, προσαρμόζεται σε μία μεγάλη ποικιλία εδαφών, αλλά προτιμά τα μέσης συστάσεως προς αργιλώδη, τα πλούσια σε οργανική ουσία με κανονική υγρασία και καλή στράγγιση. Τα φυτά αυτού του είδους μπορούν να ανεχθούν ακόμη και περιοχές με ημι-σκιά, αλλά είναι πιο παραγωγικά όταν καλλιεργούνται σε ηλιόλουστες περιοχές.
Το PH του εδάφους πρέπει να βρίσκεται μεταξύ 6,2- 7,5. Η περιεκτικότητα του εδάφους σε οργανική ουσία πρέπει να είναι υψηλή, τουλάχιστον 3%, άλλωστε το φραγκοστάφυλο χαρακτηρίζεται σαν φυτό που έχει αυξημένες ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία.
Το φυτό αυτό απαιτεί κλίμα εύκρατο ώστε οι καλλιεργητικές συνθήκες να είναι ιδανικές. Επειδή κατάγεται από τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης, είναι ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες κατά την διάρκεια του χειμώνα, ενώ είναι ευαίσθητο φυτό στους παγετούς της ανοίξεως τόσο στο στάδιο των οφθαλμών όσο και στο στάδιο των ανθέων. Την περίοδο αυτή θερμοκρασίες κάτω από -1 C, προκαλούν καταστροφή των φυτικών ιστών των ανθέων, όπως και η πάχνη είναι επίσης αιτία καταστροφής των ανθέων.
Επειδή οι περισσότερες ποικιλίες του φραγκόσυκου είναι «αυτόστειρες», πρέπει να διασφαλίζεται η σταυρεπικονίαση εγκαθιστώντας διαφορετικές ποικιλίες που όμως πρέπει να ανθίζουν την ίδια χρονική περίοδο. Επίσης πρέπει να διασφαλίζεται η παρουσία των εντόμων που ενεργούν σαν έντομα επικονιαστές, με την εγκατάσταση κυψελών, ή να λαμβάνονται μέτρα ώστε να διατηρείται η βιοποικιλότητα του περιβάλλοντος, ειδικά σε μεγάλες εκτάσεις που καλλιεργούνται με φραγκοστάφυλα.
Η άρδευση αυτής της καλλιέργειας εξαρτάται από τις κλιματικές συνθήκες και από την σύνθεση του εδάφους. Από την περίοδο της ανθήσεως μέχρι την ολοκλήρωση της συγκομιδής, το φραγκοστάφυλο, απαιτεί 25mm βροχής την εβδομάδα, ώστε να διασφαλισθεί η υψηλή παραγωγή και η παραγωγή μεγαλόκαρπων καρπών. Η άρδευση γίνεται με το σύστημα της στάγδην άρδευσης ή με τεχνητή βροχή. Το φραγκοστάφυλο είναι ένα φυτό που έχει σημαντικές ανάγκες σε νερό κυρίως το πρώτο έτος μετά το φύτεμα. Την θερμή περίοδο του έτους, μπορεί να απαιτείται μία ποσότητα 5-8mm νερού την ημέρα.
Είναι απαραίτητη η καλή κατεργασία του εδάφους πριν από το φύτεμα των φυτών, ώστε να γίνει ικανοποιητική καταπολέμηση των πολυετών ζιζανίων και ειδικά της αγριάδας. Τα ζιζάνια προκαλούν μεγάλες απώλειες στην παραγωγή όταν κατακλύσουν μία καλλιέργεια. Στην βιολογική καλλιέργεια τα ζιζάνια καταπολεμούνται με κατεργασία του εδάφους ή με την χλωρή λίπανση που προκαλεί το «πνίξιμο» των ζιζανίων.
Η βασική λίπανση πρέπει να γίνεται με την χρησιμοποίηση της κοπριάς ή κομπόστ, η οποία πρέπει να ενσωματώνεται στο έδαφος πριν από την φύτευση με μία ποσότητα 4,5-6 τόνους το στρέμμα, ανάλογα με την γονιμότητα του εδάφους. Η ορθολογική λίπανση βελτιώνει την βλάστηση των φυτών και τις αποδόσεις τους χωρίς να βλάπτεται η ποιότητα των καρπών. Η λίπανση που πρέπει να γίνεται πρέπει να γίνεται μετά από την ανάλυση του εδάφους. Σύμφωνα με καναδικές έρευνες, οι ανάγκες του φυτού αυτού σε άζωτο ποικίλουν από 9,5- 12,2 kg/στρέμμα. Το έδαφος πρέπει να έχει μία ποσότητα αφομοιώσιμου φωσφόρου και καλίου της τάξεως 22,5-33,5kg/ στρέμμα, ώστε να διασφαλίζονται οι ανάγκες των φυτών.
Το φραγκοστάφυλο πολλαπλασιάζεται εύκολα με ξυλώδη μοσχεύματα το φθινόπωρο ή την άνοιξη. Για να διασφαλισθεί η σταθερή και υψηλή παραγωγή, πρέπει να εγκατασταθούν νεαρά φυτά πιστοποιημένα και να προέρχονται από ένα αναγνωρισμένο φυτώριο.
Σε πλήρη ανάπτυξη η καλλιέργεια του φυτού αυτού με μία πυκνότητα 200 φυτών το στρέμμα, μπορεί να δώσει 600- 800 kg το στρέμμα δηλαδή, 3 έως 4kg καρπών ανά δενδρύλλιο. Στην Γαλλία οι τιμές του κυμαίνονται 3-4 € το κιλό, δίνει εισόδημα 1800- 3200€ το στρέμμα.
Τα φυτά μπορεί να είναι γυμνόριζα, ή σε γλάστρες, αλλά θα πρέπει να έχουν καλά αναπτυγμένο ριζικό σύστημα και να είναι υγιή. Χρησιμοποιούνται συνήθως φυτά ηλικίας 1 έτους παρά φυτά 2 ετών.
Σε καλλιέργειες φραγκοστάφυλου όπου η συγκομιδή θα γίνεται με μηχανικά μέσα, τα φυτά φυτεύονται σε αποστάσεις 80-100cm επάνω στην γραμμή και σε αποστάσεις μεταξύ των γραμμών 3-3,5m, ώστε να υπάρχει η κατάλληλη απόσταση για να περνούν τα μηχανήματα.
Επιλογή της ποικιλίας
Οι κλασικές ποικιλίες του φραγκοστάφυλου είναι αυτόστειρες και επομένως απαιτούν την εισαγωγή στην καλλιέργεια φυτών ποικιλιών που αποτελούν τους επικονιαστές. Συνήθως χρησιμοποιούνται οι επικονιάστριες ποικιλίες σε ποσοστό 20% στο σύνολο των φυτών. Οι ποικιλίες που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια είναι αυτογόνιμες δηλαδή δεν έχουν ανάγκη των ποικιλιών που χρησιμοποιούνται σαν επικονιαστές.
Οι κυριότερες ποικιλίες που καλλιεργούνται στην Γαλλία είναι:
"Blackdown"
Είναι αγγλική ποικιλία με καλής ποιότητας καρπών η οποία επίσης είναι πολύ καλός επικονιαστής της ποικιλίας Noir de Bourgogne.
"Bigrou"
Είναι γαλλική ποικιλία αυτογόνιμη ποικιλία που έχει δημιουργηθεί από τον INRA. Χρησιμοποιείται όταν η καλλιέργεια προορίζεται για παραγωγή ανθοφόρων οφθαλμών.
"Noir de Bourgogne"
Είναι γαλλική ποικιλία από την Βουργουνδία. Οι καρποί της χρησιμοποιούνται για παραγωγή λικέρ και κρεμών. Είναι μία από τις πιο γνωστές και πιο παλιές ποικιλίες της Γαλλίας. Οι καρποί της βρίσκονται επάνω σε μικρά τσαμπιά. Είναι ποικιλία αυτόστειρη και για αυτό απαιτεί μία άλλη ποικιλία για επικονίαση. Συνήθως χρησιμοποιούνται οι ποικιλίες Geant de Boskcoop και Andega. Είναι παραγωγική ποικιλία που ωριμάζει στα μέσα Ιουλίου και πολύ αρωματική.
Το κλάδεμα
Με το κλάδεμα δίνεται συνήθως το σχήμα του θάμνου. Σήμερα όμως έχουν αναπτυχθεί και νέες τεχνικές κλαδέματος με σκοπό την βελτίωση της ταχύτητας συγκομιδής των καρπών αλλά και της ποιότητας τους. Αυτές είναι:
Το σύστημα «κάθετης παλμέτας»
Το «σύστημα σε σχήμα V»
Με αυτά τα σχήματα οι βλαστοί υποστυλώνονται, δένονται και παραμένουν όρθιοι, με αποτέλεσμα να ευνοείται η παραγωγή μεγάλων τσαμπιών, ομοιόμορφα κατανεμημένων επάνω στους βλαστούς και τις διακλαδώσεις τους. Τα σχήματα αυτά επιτρέπουν την ομοιόμορφη ωρίμανση των καρπών.
Η συγκομιδή
Α)Η συγκομιδή των καρπών
Η συγκομιδή των καρπών του φραγκοστάφυλου στηρίζεται στο χρώμα των καρπών αλλά δεν πρέπει να αρχίζει όταν όλοι οι καρποί είναι πλήρως ώριμοι ώστε όταν ολοκληρώνεται χωρίς κίνδυνο τινάγματος των καρπών.
Άλλοι μέθοδοι υπολογισμού της ημερομηνίας συγκομιδής των καρπών είναι:
με τον υπολογισμό του «δείκτη διαθλάσεως»
με τον υπολογισμό της «θερμικής δράσεως»
Η συγκομιδή γίνεται με τα χέρια, στην περίπτωση που οι καρποί προορίζονται για σούπερ μάρκετ σαν νωποί καρποί, επειδή με την μέθοδο αυτή οι καρποί συγκομίζονται επιλεκτικά, ανάλογα με τον βαθμό ωριμότητας τους, το μέγεθος και την εμφάνιση τους.
Οι παραγωγοί του φραγκοστάφυλου χρησιμοποιούν αυτό το είδος συγκομιδής για οικονομικούς λόγους από την δεκαετία του 1970.
Σήμερα υπάρχουν πολλοί τύποι συλλεκτικών μηχανών για την συγκομιδή των μικρών καρπών.
Επίσης υπάρχουν μικτές μηχανές με τις οποίες γίνεται ο αποχωρισμός των ραγών κατά την συγκομιδή των μικρών καρπών.
Β) Η συγκομιδή των φύλλων
Τα φύλλα συγκομίζονται με το χέρι από την στιγμή που έχουν όλες τις ενεργές ουσίες τους. Η συγκομιδή γίνεται ή πριν από την έναρξη της άνθησης τον Μάιο και αφού έχει φύγει από την επιφάνεια τους η πρωινή δροσιά. Γίνονται συνήθως 2-3 συγκομιδές φύλλων εάν δεν προβλέπεται να γίνει συγκομιδή των καρπών.
Γ) Η συγκομιδή των ανθοφόρων οφθαλμών
Η συγκομιδή των ανθοφόρων οφθαλμών συνηθίζεται πολύ στην Γαλλία, στην περιοχή της Βουργουνδίας, όπου η εργασία αυτή έχει μηχανοποιηθεί από την δεκαετία του 1990. Η συγκομιδή αυτή γίνεται όταν ακόμη τα φυτά βρίσκονται σε λήθαργο (στη Γαλλία μεταξύ Δεκεμβρίου και αρχές Μαρτίου).
Οικονομικό αποτέλεσμα
Το μέσο βάρος κάθε καρπού φραγκοστάφυλου ποικίλει μεταξύ 0,5- 1,3 g ανάλογα με την ποικιλία. Σε πλήρη ανάπτυξη η καλλιέργεια του φυτού αυτού με μία πυκνότητα 200 φυτών το στρέμμα, μπορεί να δώσει 600- 800 kg το στρέμμα δηλαδή, 3 έως 4kg καρπών ανά δενδρύλλιο. Στην Γαλλία οι τιμές του κυμαίνονται 3-4 € το κιλό, δίνει εισόδημα 1800- 3200€ το στρέμμα.
Τα βατόμουρα
Τα βατόμουρα είναι φυτά του γένους Rubus. Περιλαμβάνει πολλά είδη και πολλά υβρίδια μεταξύ των ειδών.
Τα φυτά μπορεί να είναι από έρποντα μέχρι ορθόκλαδα και από αειθαλή μέχρι φυλλοβόλα.
Το ριζικό τους σύστημα είναι πολυετές ενώ οι κληματίδες τους είναι διετείς. Οι πρώτοι βλαστοί του φυτού βλαστάνουν την άνοιξη και σχηματίζουν ταξιανθίες το δεύτερο χρόνο δηλαδή δεν ανθίζουν τη πρώτη χρονιά. Πολλά από τα φυτά του βατόμουρου φέρουν αγκάθια ενώ άλλα όχι. Έχει παρατηρηθεί ότι φυτά τα οποία αναπτύσσονται σε πολύ και άμεσο φως έχουν περισσότερα αγκάθια. Είναι ένα φυτό που διανύει και μια περίοδο ληθάργου και μάλιστα διαφορετικά είδη βατόμουρων έχουν διαφορετική περίοδο ληθάργου και απαιτούν διαφορετικά διαστήματα με χαμηλές θερμοκρασίες για τη διακοπή του ληθάργου. Αυτό εξαρτάται από τις κλιματικές συνθήκες στις οποίες έχει προσαρμοστεί το κάθε είδος.
Η διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλμών στα περισσότερα βατόμουρα ξεκινά το φθινόπωρο και ολοκληρώνεται νωρίς την άνοιξη ανάλογα με τις θερμοκρασίες κάθε περιοχής. Τα περισσότερα είδη σχηματίζουν ταξιανθίες κορύμβου ή βότρυ ενώ μερικά έρποντα φυτά σχηματίζουν ταξιανθία κύματος. Οι περισσότερες καλλιεργούμενες ποικιλίες φέρουν άνθη ερμαφρόδιτα και αυτογόνιμα. Η καλή γονιμοποίηση του άνθους συντελεί στην ομοιόμορφη ανάπτυξη του καρπού. Παρόλο που οι πιο πολλές καλλιεργούμενες ποικιλίες είναι αυτογόνιμες, η αυτεπικονίαση μπορεί να καταλήξει σε μικρού μεγέθους και παραμορφωμένους καρπούς. Για το λόγο αυτό θα ήταν σκόπιμη η φύτευση και δεύτερης ποικιλίας προκειμένου να παραχθεί καρπός καλής ποιότητας και ικανοποιητική παραγωγή.
Τα πιο πολλά ορθόκλαδα βατόμουρα μπορούν να πολλαπλασιαστούν εύκολα με παραφυάδες, αλλά τα περισσότερα πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα ριζών. Οι περισσότερες ποικιλίες των ερπόντων βατόμουρων πολλαπλασιάζονται με καταβολάδες κορυφών και με μοσχεύματα βλαστών καθώς δε παράγουν πολλές παραφυάδες. Ο πολλαπλασιασμός ποικιλιών χωρίς αγκάθια πρέπει να γίνεται με καταβολάδες κορυφών, με μοσχεύματα ή με ιστοκαλλιέργεια και όχι με παραφυάδες, διότι διαφορετικά παράγονται φυτά με αγκάθια.
Η φύτευση καλό είναι να γίνεται την άνοιξη αφού έχει περάσει κάθε κίνδυνος παγετού, ή το φθινόπωρο. Τα φυτά ύψους 30-45 εκ. φυτεύονται σε αποστάσεις 1,5-3,0 μ. επί της γραμμής και 3,0 μ. μεταξύ των γραμμών. Όταν πρόκειται να εφαρμοστεί μηχανική συγκομιδή τότε η απόσταση μεταξύ των γραμμών μεγαλώνει σε 4-5 μ. Πριν τη φύτευση καλό είναι να εφαρμόζεται οργανική λίπανση με προσθήκη κοπριάς (4-5 τόνοι/στρ.) καθώς και ανόργανη λίπανση με φώσφορο (12 μονάδες/στρ.) και κάλιο (20 μονάδες/στρ.). Επίσης η ετήσια λίπανση που πρέπει να γίνεται είναι 6 μονάδες αζώτου για τον 1ο,2ο και 3ο χρόνο και κατόπιν 10 μονάδες αζώτου, 6 φωσφόρου και 12 μονάδες καλίου.
Στις ορθόκλαδες ποικιλίες πραγματοποιείται κλάδεμα διαμόρφωσης της κόμης. Τα φυτά διαμορφώνονται είτε σε σχήμα θάμνου οπότε και δε χρειάζεται καμία υποστύλωση, η διαμορφώνονται σε παλμέττα οπότε χρειάζονται πάσσαλοι και σύρματα για τα δεσίματα. Επίσης πραγματοποιείται και κλάδεμα καρποφορίας χειμερινό και θερινό και πρέπει να εφαρμόζεται κάθε χρόνο με σχολαστικότητα. Το θερινό κορυφολόγημα γίνεται όταν οι βλαστοί αποκτήσουν μήκος 90-120 εκ. Ταυτόχρονα εφαρμόζεται και αραίωμα κληματίδων αφήνοντας ανά φυτό 5-6 ζωηρές κληματίδες. Κατά το χειμερινό κλάδεμα εφαρμόζεται βράχυνση των κληματίδων. Οι πλάγιοι βλαστοί μέχρι σε ύψος 40-50 εκ. αφαιρούνται. Καλό είναι οι βλαστοί που καρποφόρησαν να αφαιρούνται το καλοκαίρι αμέσως μετά τη συγκομιδή. Στις έρποντες ποικιλίες βατόμουρων πραγματοποιείται κλάδεμα καρποφορίας κατά τη χειμερινή περίοδο.
Αν και τα βατόμουρα είναι ένα φυτό που αντέχει τη παρατεταμένη υγρασία, στις εμπορικές ποικιλίες η άρδευση κρίνεται απαραίτητη ιδιαίτερα κατά το πρώτο έτος εγκατάστασης της φυτείας και κατόπιν στις περιόδους αύξησης τους.
Όπως αναφέρθηκε τα φυτά αρχίζουν να παράγουν από το δεύτερο έτος, η παραγωγή αυξάνεται μέχρι το τέταρτο-πέμπτο έτος και παραμένει σταθερή επί 5-7 χρόνια. Συνολικά η παραγωγική ζωή της φυτείας φτάνει στα 12-13 χρόνια. Μια μέση απόδοση φτάνει στα 500-1000 κιλά/στρ. Τα επιθυμητά χαρακτηριστικά ενός εμπορεύσιμου καρπού είναι μέγεθος καρπού μεγαλύτερο των 5 γραμμ., η σκληρότητα του καρπού και η συνεκτική σάρκα, το pH του χυμού καθώς είναι όξινοι καρποί, τα σάκχαρα του χυμού που πρέπει να είναι περίπου στο 11%, και το χρώμα του καρπού όπου προτιμάται το έντονο σκούρο μαύρο ή μελανί. Ο χρόνος που μεσολαβεί από την γονιμοποίηση μέχρι την ωρίμανση του καρπού κυμαίνεται από 35-45 μέρες. Οι καρποί δε πρέπει να αφήνονται να υπερωριμάσουν και όταν πρόκειται να πάνε για νωπή χρήση τότε επιβάλλεται η συγκομιδή να γίνεται κάθε μέρα διότι μόνον έτσι εξασφαλίζεται ομοιομορφία του σταδίου ωρίμασης.
Τα βατόμουρα είναι πολύ ευαίσθητοι καρποί. Μπορούν να συντηρηθούν το πολύ μέχρι 4-6 μέρες, ανάλογα με τη ποικιλία. Μετά την έξοδο των καρπών από το ψυγείο πρέπει η διάθεσή τους να γίνει μέσα σε λίγες ώρες.
Μικρό μέρος των καρπών πηγαίνει για νωπή κατανάλωση. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής πάει στη κατάψυξη ή για μεταποίηση. Οι καρποί που καταψύχονται στη συνέχεια χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική, παρασκευή παγωτού, πίτας, προσθετικά σε γιαούρτι, μαρμελάδες, σιρόπια, παρασκευή ποτών, φυσικών χρωμάτων και αρωμάτων.
Πηγή: e-geoponoi.gr
Λαγοκέρασο, καλλιέργεια σε κήπο και σε γλάστρα
Φυτεύουμε φρούτα του δάσους για να τα απολαμβάνουμε το σπίτι μας! Το λαγοκέρασο ανήκει στην οικογένεια των superfoods, αν και λιγότερο γνωστό από το ξαδερφάκι του, το φραγκοστάφυλο, και αποτελεί μία εξαιρετικά θρεπτική τροφή. Το λαγοκέρασο είναι καρποφόρος θάμνος με αγκάθια, που φτάνει σε ύψος 1-2 μέτρα. Οι καρποί του είναι στρογγυλοί, σχετικά μαλακοί και έχουν μεγαλύτερο μέγεθος από τα φραγκοστάφυλα, με πολύ ευχάριστη υπόξινη και νόστιμη γεύση. Και φυσικά, διαθέτουν υψηλή διατροφική αξία καθώς περιέχουν βιταμίνες και ιδιαίτερα την C, φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά στοιχεία. Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες λαγοκέρασου με διαφορετικό χρώμα καρπών από κόκκινο, πράσινο μέχρι και κίτρινο χρώμα καρπών. 1. Που μπορούμε να καλλιεργήσουμε το λαγοκέρασο; Το λαγοκέρασο ευδοκιμεί στα περισσότερα είδη εδαφών και αναπτύσσεται καλύτερα σε ελαφρά όξινο δροσερό γόνιμο έδαφος, πλούσιο σε οργανική ουσία. Φυτεύεται συνήθως σε ηλιοφανείς θέσεις, αν και τα ημισκιερά σημεία είναι κατάλληλα για περιοχές με ζεστό καλοκαίρι. Το λαγοκέρασο είναι ανθεκτικό στην παγωνιά του χειμώνα και μπορεί να καλλιεργηθεί σε ημιορεινες περιοχές με ένα σχετικό υψόμετρο. Προτιμούμε αποστάσεις φύτευσης περίπου 1,5-2 μέτρων μεταξύ των θέσεων φύτευσης και 3 μέτρων μεταξύ των γραμμών φύτευσης. Μπορούμε επίσης να φυτέψουμε λαγοκέρασο στο μπαλκόνι, επιλέγοντας γλάστρα με ύψος και πλάτος 30-40 εκατοστών, χρησιμοποιώντας φυτόχωμα γενικής χρήσης, εμπλουτισμένο σε θρεπτικά συστατικά. 2. Τι πότισμα και λίπασμα χρειάζεται η καλλιέργεια του λαγοκέρασου; Η καλλιέργεια του λαγοκέρασου θέλει τακτικό πότισμα καθώς έχει αρκετές ανάγκες σε νερό, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Στις νότιες περιοχές της χώρας, θα απαιτηθεί πότισμα του λαγοκέρασου κάθε 2 μέρες για να αντέξει τις υψηλές θερμοκρασίες και το ξηρό περιβάλλον. Σχετικά με τη λίπανση του λαγοκέρασου, είναι απαιτητικό σε θρεπτικά συστατικά για να έχει καλή παραγωγή. Φροντίζουμε πριν τη φύτευση να ενσωματώνουμε στο χώμα χωνεμένη κοπριά και κομπόστ για τη βελτίωση του εδάφους. Επιπλέον, προσθέτουμε πλήρες βιολογικό λίπασμα, ενισχυμένο σε κάλιο, στις αρχές της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού. 3. Πώς γίνεται το κλάδεμα και ο πολλαπλασιασμός του λαγοκέρασου; Κλαδεύουμε τα λαγοκέρασα στα μέσα και τέλη του χειμώνα όταν το φυτό βρίσκεται στην περίοδο του ληθάργου. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι καρποί του λαγοκέρασου σχηματίζονται σε βλαστούς της προηγούμενης χρονιάς και των παλαιότερων χρόνων.
Οι βλαστοί με ηλικία μεγαλύτερη των 3-4 χρόνων καλύτερα να αφαιρούνται γιατί χάνουν την παραγωγικότητα τους. Αφαιρούμε επίσης τους πολύ αδύναμους και ασθενείς βλαστούς καθώς και τους βλαστούς που αλληλοτέμνονται, ώστε να υπάρχει σχετικά καλός αερισμός και φωτισμός στο εσωτερικό του φυτού. Οι βλαστοί του λαγοκέρασου που παραμένουν κόβονται κατά 1/3 του μήκους. Σχετικά με τον πολλαπλασιασμό του λαγοκέρασου, γίνεται με μοσχεύματα μήκους 20 εκατοστών που λαμβάνονται από το φυτό στις αρχές του χειμώνα ή με παραφυάδες του φυτού λαμβάνονται στις αρχές της άνοιξης. 4. Πoιες ασθένειες και έντομα προσβάλλουν το λαγοκέρασο; Το λαγοκέρασο είναι ευαίσθητο σε μυκητολογικές ασθένειες όπως το ωίδιο, καθώς από την ευτυπίωση που προσβάλλει εσωτερικά το ξυλώδες μέρος του φυτού (όπως και στο αμπέλι). Για την αντιμετώπιση των μυκητολογικών ασθενειών ψεκάζουμε προληπτικά μετά το κλάδεμα με χαλκό, καθώς και με διάλυμα βρέξιμου θειαφιού στις αρχές του καλοκαιριού. Επίσης, ψεκάζουμε προληπτικά με θερινό πολτό ή θεραπευτικά με φυσική πυρεθρίνη τα φυτά του λαγοκέρασου για να αντιμετωπίσουμε ένα είδος βρωμούσας που τα προσβάλλει καθώς και διάφορες κάμπιες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης τα πουλιά που σημαντικός εχθρός των καρπών του λαγοκέρασου όταν ωριμάσουν το καλοκαίρι, τα οποία αντιμετωπίζονται με ειδικά δίχτυα που προμηθευόμαστε για την προστασία των φυτών. 5. Κι ένα μυστικό για το λαγοκέρασο Η συγκομιδή των καρπών του λαγοκέρασου γίνεται Ιούλιο-Αύγουστο και μπορούμε να τους απολαύσουμε φρέσκους μέσα στο καλοκαίρι (αν και συνήθως πρέπει να καθαρίσουμε το φλοιό) καθώς και να τους διατηρήσουμε για λίγες μέρες στο ψυγείο. Επίσης, το λαγοκέρασο μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποξηραμένο ή επεξεργασμένο σε χυμούς, σε γλυκά, σε μαρμελάδες, σε τσάγια και σε ποτά ή και να συντηρηθεί για αρκετό καιρό σε σιρόπι ζάχαρης.
- Πηγή: www.mistikakipou.gr
Κουμαριά, Γλιστροκουμαριά
Κουμαριά, Γλιστροκουμαριά (Arbutus unedo, A. vulgaris, A. andrachne)
Η κουμαριά είναι αειθαλές μικρό δέντρο που, αν δεν διαμορφωθεί κατάλληλα, αναπτύσσεται σαν θάμνος. Φτάνει σε μέγιστο ύψος τεσσάρων μέτρων με διάμετρο δύο μέτρα. Έχει πλούσιο φύλλωμα από ωοειδή, οδοντωτά στην περιφέρεια, στιλπνά και σκουροπράσινα φύλλα. Ανθοφορεί το φθινόπωρο με άνθη λευκού ή ρόδινου χρώματος σε αραιούς βότρυς. Παράγει εδώδιμους καρπούς που παραμένουν έναν χρόνο στο φυτό μέχρι την ωρίμανση τους. Έτσι στο φυτό βλέπουμε να συνυπάρχουν άνθη, άγουροι και ώριμοι καρποί. Η γλυστροκουμαριά, ή άγρια κουμαριά, είναι επίσης αειθαλές δέντρο, που μπορεί να φτάσει τα έξι μέτρα σε ύψος. Τα φύλλα της είναι μεγαλύτερα από της κουμαριάς και δεν έχουν οδοντωτή περιφέρια. Ανθίζει την άνοιξη και παράγει μικρότερους καρπούς από τα κούμαρα που δεν είναι βρώσιμοι. Άλλη μία οπτική διαφορά ανάμεσα στα δύο είδη είναι ότι ο κορμός της κουμαριάς ¨ξεφλουδίζει¨ ενώ η γλιστροκουμαριά έχει λείο κορμό. Και τα δύο είδη χρειάζονται μια ηλιόλουστη θέση φύτευσης προστατευμένη από τους δυνατούς ανέμους. Ευδοκιμούν σε εδάφη ελαφρώς όξινα, με καλή αποστράγγιση και σχετικά ξηρά. Δεν χρειάζονται τακτικές αρδεύσεις και παρουσιάζουν εξαιρετική αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Comments